Pan Maciej Ziomek pracuje w naszym przedszkolu w poniedziałki i środy 

• We wrześniu zostaną przebadane wszystkie 4- i 5-latki. Rodzice otrzymają informację o wynikach badań.
• Warunkiem rozpoczęcia terapii logopedycznej jest nawiązanie współpracy rodziców z logopedą. Bardzo ważne dla powodzenia terapii jest systematyczne powtarzanie z dzieckiem zaleconych ćwiczeń.
• Dzieci 3-letnie zostaną zbadane po zakończeniu okresu adaptacyjnego.
• W razie pytań i wątpliwości zapraszam na konsultacje logopedyczne dla rodziców (w godz popołudniowych). Informacje na temat terminów są systematycznie umieszczane na tablicach ogłoszeń.

Ćwiczenia artykulacyjne

• · wysuwanie języka na zewnątrz i cofanie w głąb jamy ustnej; język nie powinien dotykać warg;
• wysunięcie języka z jamy ustnej i wykonywanie ruchów wahadłowych od jednego kącika ust do drugiego; język nie powinien dotykać warg, należy także unikać współruchów szczęki dolnej;
• język wysunięty z jamy ustnej, na przemian przyjmuje kształt łopaty (szeroki) i grotu (wąski);
• zaginanie wysuniętego języka w kształcie miseczki (język szeroki);
• unoszenie wąskiego języka możliwie najwyżej w kierunku nosa;
• zaginanie czubka języka do góry i do dołu; język nie dotyka warg, buzia szeroko otwarta;
• oblizywanie zewnętrznej powierzchni zębów górnych przy zamkniętych ustach;
• oblizywanie wkoło warg (usta szeroko otwarte);
• przy szeroko otwartych ustach – dotykanie na zmianę górnych i dolnych zębów;
• przy otwartych ustach – język dotyka na zmianę ostatnich zębów trzonowych górnych i dolnych, po obu stronach szczęki (należy unikać współruchów żuchwy);
• przy otwartych ustach – dotykanie czubkiem języka różnych punktów na podniebieniu (tzw. liczenie gwiazdek na niebie) oraz przesuwanie językiem po podniebieniu w przód i w tył (tzw. malowanie sufitu);
• zwijanie języka w rulonik;
• przy otwartych ustach – oparcie czubka języka o dolne siekacze i unoszenie jego środka (tzw. koci grzbiet);
• kląskanie;
• uderzanie czubkiem języka o górny wałek dziąsłowy przy otwartych ustach.

Ćwiczenia artykulacyjne na „wesoło”:

• Jedzenie słonego paluszka (długiego żelka, makaronu spaghetti) bez pomagania sobie rękami. Mają pracować tylko wargi.
• Zabawa w dźwig – przenoszenie towarów (np.: cukierków, winogron) z jednego talerzyka na drugi za pomocą warg.
• Łowienie płatków kukurydzianych (np. Cornflake) przy pomocy języka. Językiem łowimy po jednym płatku i następnie zjadamy. Płatki bardzo łatwo przyklejają się do języka.
• Odrywanie wargami kawałków liści sałaty.
• Picie za pomocą rurki np.: gęstego soku.
• Rozsmarowanie na talerzyku jogurtu (Nutelli, kajmaku) język ma wylizać (wyczyścić) talerzyk.
• Oblizywanie „wąsów” – oblizywanie buzi posmarowanej miodem (nutellą, jogurtem, bitą śmietaną).
• Zlizywanie z podniebienia czekoladki – najpierw przyklejamy do podniebienia kawałek czekoladki (chrupki, cukierka), następnie dziecko językiem zlizuje smakołyk.
• Posmarowanie czymś smacznym kącików ust – dziecko ma językiem sięgać raz do jednego, raz do drugiego kącika ust.
• Lizanie lodów (lizaków) czubkiem języka (od dołu do góry).
• Zabawa w kotka – picie językiem mleka (wody, soku).
• Jedzenie, gryzienie twardych owoców i warzyw – marchewki, jabłka, kalarepy.
• Picie rzadkiego kisielu – przed połknięciem zwarcie zębów i uśmiech.